Insecten zijn de meest voorkomende dieren op aarde, niet alleen in aantal individuen maar ook in soorten. Dankzij hun aanpassingsvermogen hebben ze zich onophoudelijk vermenigvuldigd.

Ze zijn klein van formaat, gemiddeld 6 tot 10 mm lang en wegen tussen de 25 en 50 mg. Hun grootte stelt hen in staat om te leven in bepaalde ruimtes waar de concurrentie voor voedingsstoffen bijna nihil is, wat een voordeel is. Ze kunnen zich voeden met afval van andere dieren en schuilen op plaatsen waar ze niet kunnen worden achtervolgd. Hun voortplantingsvermogen is een van de kenmerken die hen in staat heeft gesteld om de soort succesvol voort te zetten.

Het lichaam van insecten heeft geen botten, maar is bedekt met een exoskelet dat bestand is tegen verschillende chemicaliën. De functie van het exoskelet is om de spieren en organen te ondersteunen en te beschermen. Ze hebben een gesegmenteerd lichaam (gescheiden door vernauwingen), wat hen grote bewegingsvrijheid geeft. Deze segmenten zijn het hoofd, borst en buik.

Bron: http://web.bioucm.es/cont/vespa/index.php?d=morfologia.php

Het hoofd heeft als functie het lokaliseren van voedsel en gevaren. De buik heeft een locomotorische functie. In de buik bevinden zich de voortplantingsorganen. Het is opmerkelijk dat insecten de enige ongewervelde dieren zijn met vleugels. De sensorische organen van insecten bestaan uit samengestelde ogen en antennes.

hun voeding is gebaseerd op het consumeren van elk type organische stof. De monddelen hebben een voedingsfunctie en samen vormen ze het mondstuk. Er zijn verschillende soorten monddelen:

Met enkele uitzonderingen hebben insecten gescheiden geslachten (seksueel dimorfisme). Hoewel het soms moeilijk is om ze te onderscheiden, zijn er in veel gevallen duidelijke seksuele variaties, zoals kleur, grootte, aanwezigheid van vleugels of hoorns, onder andere. Over het algemeen is de voortplanting seksueel en zijn ze ovipaar; na de paring volgt het leggen van eieren en de daaropvolgende uitkomst ervan.

Binnen de klasse Insecta vinden we plaaginsecten en nuttige insecten. De eersten hebben een negatieve invloed op de landbouwproductie door schade aan gewassen te veroorzaken en dus economische verliezen te genereren. Om schade te voorkomen of te verminderen worden insecticiden gebruikt. Deze zijn chemische of biologische agentia die het insect vernietigen of een van zijn functies beperken om schade te voorkomen. In dit artikel zullen we ons richten op de chemische bestrijding. Deze producten verschillen qua oorsprong en werkingswijze.

• Koolstof-, waterstof- en chloorverbindingen. Weinig insecticiden van dit type zijn momenteel in gebruik.
• Bevatten fosfor. Ze zijn giftig voor gewervelde dieren en niet erg persistent. Ze werden geïntroduceerd als vervangers van de organochloorverbindingen. Ze remmen sommige enzymen die betrokken zijn bij de activiteit van het zenuwstelsel en veroorzaken verlamming.
• Afgeleid van carbaminezuur en hebben een vergelijkbare werking als organofosforverbindingen, zij het met een verschil: hun effect is omkeerbaar.
• Synthetische oorsprong, effectief tegen de meeste insecten en worden in lage doses gebruikt. Ze hebben zich sterk ontwikkeld in de loop der jaren. Ze hebben een zeer goed residualeffect. Ze beïnvloeden het centrale en perifere zenuwstelsel van het insect.
• Ze zijn vergelijkbaar met natuurlijke nicotine. Ze werken op het centrale zenuwstelsel.
• Benzoïlureum. Werkt als een groeiregulator voor insecten. Het werkt in de larvale fase van de meeste insecten door de synthese van chitine te blokkeren, het element dat de hardheid van hun exoskelet geeft.

De insecticiden bereiken hun werkplek op verschillende manieren:

• Contact: wanneer het product in contact komt met het insect
• Inname: wanneer ze zich voeden met elementen die het product bevatten
• Inhalatie

Advies van Comercial Mida

Insecticiden zijn niet de enige vorm van bestrijding. Het is altijd raadzaam om ze te combineren met culturele en biologische bestrijdingsmaatregelen, om zo de milieueffecten van agrochemicaliën te verminderen. Een juiste identificatie van de aanwezige plaag, de juiste keuze van het te gebruiken product, het respecteren van de toe te passen dosis en het kennen van de toxiciteit van het product zijn maatregelen om rekening mee te houden om respectvoller met het milieu om te gaan.